do powstania trójatomowej cząsteczki tlenu, ozonu (O3).<br> Ozon w atmosferze nie odznacza się dużą trwałością. Ma zdolność silnego pochłaniania promieniowania nadfioletowego, nawet o większej długości fali, wynoszącej od 220 do 290 nm, a więc takiego, które dociera jeszcze bliżej powierzchni Ziemi, niż promieniowanie, które jest przyczyną rozpadu tlenu dwuatomowego na pojedyncze atomy. Pod wpływem tego promieniowania ozon rozpada się na dwuatomową cząsteczkę tlenu i wolny atom tlenu.<br> Z powstawaniem i rozmieszczeniem ozonu w atmosferze wiąże się wiele innych reakcji chemicznych. W procesach tych zachodzi rozpadanie się i łączenie cząsteczek i atomów ze sobą, przy czym przemiany te są różne na różnych