nieba:<br>&lt;q&gt;(...) nie udało się oddzielić dokładnie<br>ciała od duszy (...)<br>(...)<br>jeszcze jedno odstępstwo od doktryny ostatnie odstępstwo<br>tylko Jan to przewidział: zmartwychwstaniecie ciałem<br>Boga oglądają nieliczni<br>jest tylko dla tych z czystej pneumy&lt;/&gt;<br>Wyraźna ironia Herberta nie kieruje się jednak przeciw wartościom wiary, nawet nie przeciw religijnym dogmatom, ale przeciwko schematycznemu pojmowaniu ich, wyzyskiwaniu dla doraźnych celów, dla abstrakcyjnego upiększania świata.<br>Jeszcze jeden przykład owej ambiwalencji w traktowaniu spraw religii warto przypomnieć. Chociaż - moim zdaniem - nie jest on już "podejrzany". Spinoza chciał dosięgnąć Boga - &lt;q&gt;Pan Cogito opowiada o kuszeniu Spinozy&lt;/&gt; (rytuał wiersza) - i stało się, że dostąpił tego zaszczytu. Mógł otworzyć przed