telewizji. Wyglądało to jak demonstracja przeciwko Maciejowi D.<br><br><br><br>Przetrwałem kilka godzin w przykrej półdrzemce w moim dawnym pokoju i po obiedzie zatelefonowałem do Lenki.<br>- Mogę wpaść do ciebie?<br>- Stało się coś? - poznała po głosie.<br>- Tak. Ale jeśli jesteś zajęta...<br>- Nie jestem. Chciałam pojechać do Konstancina do Orłowskiego, ale mogę jutro, pojutrze; Konstancin nie ucieknie.<br>- Nie, to jedź. Nie chcę ci zmieniać planów.<br>Zirytowała się.<br>- Zdecyduj się, Witku - masz do mnie sprawę czy nie?<br><br> - Ty rzeczywiście uczyłeś się na pamięć tych rozmów.<br>Powiedziałem kiedyś Kubie, że notowałem rozmowy z Lenką; prawie wszystkie po jej powrocie z Anglii, a także niektóre z dawnych