ściennej. Chyba nie odmówicie?<br>- Oczywiście, że nie odmówię! - zawołałem z radością. - Uważam agitację i propagandę za jedno z naczelnych zadań naszych czasów!<br>Pan Profesor chyba spostrzegł, że mam rzeczywiście ładne i staranne pismo. Wyrobiłem je sobie przez te lata pracy w biurze podań. I tutaj zasiadłem przy biurku, w dużym pokoju, gdzie pracowały jeszcze dwie osoby: koleżanka Wych i młoda zetempówka Jaroszówna. Sporządzałem sprawozdania zbiorcze na podstawie licznych sprawozdań z terenu. Oczywiście wszystko, co pisałem, szło na maszynę, ale moje staranne pismo ułatwiało pracę i przyspieszało robotę. A to było bardzo ważne, bo tych sprawozdań było dużo, teren przysyłał je na