dni przed odlotem wypełniała mi praca w bibliotece w Genewie. Światowa Organizacja Zdrowia zgromadziła tu to, co nazwałbym śmietanką nieszczęścia zebraną z dramatów ludzkich różnych epok, klimatów i stron. Tu w grubych tomach lub na kilometrach mikrofilmów zebrano spostrzeżenia lekarzy, będące owocem ich całego życia, a czasem nawet i wielu pokoleń badaczy. Tu spisano ważne obserwacje, zanotowane tuż po operacjach drżącą jeszcze z przemęczenia ręką chirurga, która odłożyła lancet, a sięgnęła po pióro. Suchym, beznamiętnym naukowym językiem faktów piszą tu korespondenci z placu boju tysięcy bitew o ludzkie życie, rozgrywanych bezustannie wysoko w Himalajach i na trzęsawiskach Borneo, w asfaltowej dżungli