uśmiechem.<br>- To co ja teraz zrobię? - powiedziałem bezradnie.<br>- Jedź na dworzec, jak musisz - poradziła z przekąsem. - Może ją jeszcze złapiesz.<br>- Mówi pani poważnie? - uchwyciłem się tego jak przysłowiowej brzytwy. - Na który? - zapytałem. - Kiedy odjeżdża pociąg?<br>- A bo ja wiem dokładnie!... - wzruszyła ramionami. - Ja jestem od czarnej roboty - dodała z fałszywą pokorą. - Mnie się o takich rzeczach nie mówi, nie informuje. Dla kancelistki jak ja to za wysokie progi. Słyszałam tylko, przypadkiem, że podobno z Gdańskiego. Gdzieś teraz, po południu.<br>Wybiegłem z kancelarii i pognałem na dworzec. Z wiaduktu zobaczyłem stojący długi skład o mieszanych wagonach - europejskich i "ruskich". "Moskwa-Warszawa-Paryż