czegoś szukamy? Widziałeś,<br>bał się oczu otworzyć, żebym go nie przejrzała. Laską się podpierał też<br>pewnie dla zmyłki. Igłę w stogu bym znalazła, a ten święty Antoni jak<br>wół stoi i przed oczami mi przeszedł. - I przeżegnała się pospiesznie.<br>Potem złożywszy dłonie, uniosła wysoko aż przed oblicze świętego twarz<br>wypogodzoną pokorą. I z tej wysokości szepnęła ku mnie: - Tylko myśl<br>cały czas o tym bucie. I święty Antoni, pomóż nam, święty Antoni, pomóż<br>nam, tak się módl.<br> - Mama - rzuciłem podobnym szeptem. - To nie święty Antoni, tylko<br>Izydor.<br> - Co i ty? - obruszyła się - nie poznałabym świętego Antoniego?<br> - Napisane jest.<br> - To po co