musée imaginaire jest równie rozległe jak Picassa czy Malraux i prawie wstydzą się wspomnieć Courbeta czy Rembrandta. Musi być przynajmniej Piero della Francesca, o którym tyle pisze Malraux, ale jeszcze lepiej jest cytować Tybet, Elefantę, płaskorzeźby Barabudur czy maski Nowej Irlandii.<br>U Buffeta są jeszcze inne ślady wpływów czy tylko pokrewieństw: na pewno musiał podziwiać Modiglianiego1; na niektórych obrazach znów widzimy wyraźne powiązania z Vuillardem: kobieta na żelaznym łóżku, na tle okna i białej ściany, drugi obraz - mężczyzna na żelaznym łóżku, na podobnym tle, oba obrazy w bielach i szarościach z szarymi cieniami o najczystszej, jakże subtelnej grze; wąski i wysoki