oficjalnej polityki.<br>Skrajnym przypadkiem tej społecznej emancypacji jest terroryzm w wydaniu Bazy ben Ladena. Dowiódł on, że pozbawiony formalnej struktury, nihilistyczny ruch może sięgnąć po środki oddziaływania zarezerwowane dotychczas dla nielicznych mocarstw i wypowiedzieć światu wojnę totalną. To wojna bez precedensu, nie istnieje odpowiednia doktryna wojenna ani instrumenty przeciwdziałania. Stąd pokusa, by sięgać po środki nadzwyczajne i w imię obrony przed niewidzialnym wrogiem ograniczać swobody obywatelskie. <br>W miarę coraz większego zrozumienia procesów leżących u podstaw nowych form społecznej mobilizacji pojawi się naturalna tendencja, by te środki nadzwyczajne stosować również przeciwko na przykład antyglobalistom i działaczom ekologicznym, których coraz częściej określa się