Edgara<br>Może pan być spokojny, panie Wałpor, szantaż nie udał się.<br> EDGAR<br>Nic mnie nie obchodzą pańskie szantaże. Cierpię z własnej woli pańską obecność w tym domu. Istotą mego obecnego życia jest pokuta.<br> do Kurki<br>Pokuta za to, czego nie zdołałem popełnić. Nie zdołałem i muszę cierpieć za to i pokutować. Ciesz się - twoja to wina. Czyż można sobie pomyśleć coś nędzniejszego?<br> KURKA<br>Za mało jeszcze cierpisz. Za mało. I dlatego takie nędzne ci się to wydaje.<br> Wchodzi Ojciec z prawej strony, we fraku, broda ogolona<br> EDGAR<br>A! Niech ojciec będzie łaskaw zająć się gośćmi. Ja mam parę słów do pomówienia