słowa.<br><br>Kapitan wyminął jakiś autobus i dwie osobówki z dziecinną wprost <br>łatwością. Kierowca drugiej omalże nie wpadł przy tym na drzewo, ujrzawszy <br>za kierownicą rozpędzonego wozu tylko dwoje dzieci, z których żadne <br>nie trzymało rąk na kierownicy.<br><br>W pewnym momencie Kapitan przyhamował ostro i wjechał wprost w wyboistą, <br>boczną drogę polną. Nie wyglądała ona na to, by kiedykolwiek tknęły <br>ją opony samochodu. Mimo to niewiele zwolnił.<br><br>I oto zaczęła się jazda tak piekielna, że właściwie przypominała lot <br>poprzez afrykańską burzę piaskową. Kamień nie kamień, korzeń nie korzeń, <br>wybój nie wybój - Kapitan nie dbał o nic. Nawet kamienisty <br>strumień go nie powstrzymał