łódzki ściągał nadal z Niemiec niewielkie grupy majstrów i innych specjalistów. Do Zagłębia Dąbrowskiego napływali też robotnicy z pruskiego i austriackiego Śląska.<br>Główne skupiska robotnicze w Królestwie ok. 1880 r. to Warszawa (12 tys., w tym prawie 3 tys. metalowców), Łódź (17 tys., w przeważającej mierze włókniarzy, w tym prawie połowa kobiet), Żyrardów (6 tys. w jednej tylko fabryce lnianej) oraz Zagłębie Dąbrowskie (12 tys., z czego połowa przypadała na górnictwo węglowe, reszta na górnictwo i hutnictwo żelazne oraz włókiennictwo). Cukrownie zatrudniały ok. 15 tys. ludzi, ale byli oni rozproszeni na prowincji. W okręgu białostockim pracowało ok. 6 tys. włókniarzy.<br>W