Opracowany został plan gospodarki zwierzętami rzeźnymi i mięsem, który przewidywał zawieszenie wolnego handlu i wprowadzenie uregulowanej gospodarki wojennej. Zmianie uległo zaopatrywanie miasta w zwierzęta rzeźne. Zakup tych zwierząt dla Warszawy przeszedł w ręce prowincjonalnych Komisji Skupu, które przesyłały zakupione transporty zwierząt do Warszawy, do dyspozycji wojskowej rzeźni polowej. Wojskowa rzeźnia polowa rozpoczęła działalność 1 IX 1939 r. i powołana została na okres 14 dni. Prowadzona była przez oficerów intendentury i pracowała jako jednostka samodzielna. W pierwszym tygodniu wojny prywatni kupcy prowadzili jeszcze ubój i sprzedawali mięso rzeźnikom na potrzeby ludności cywilnej, ubój prywatny szybko się jednak zmniejszył i ok. 7 IX