późno. <br>- Profesor powiedział, że nie powinnaś być sama.<br>- To znaczy, że jest źle. <br>- Nie, to znaczy tylko to, co powiedziałem. Sprawa czysto psychiczna.<br>- Aha, więc jestem psychicznie chora. <br>- Ewa! <br>- To co? Będziesz tak siedział w tym fotelu? <br><br>- Grzegorz zabrał fortepian... Nie mam co robić u pani Romy. <br>- Więc rozstaw sobie polowe łóżko i śpij tu. I tak tu właściwie mieszkasz. <br>- Tak? Dobrze. Dziękuję. <br>- To ja powinnam dziękować. <br>Wyciągam łóżko. Widzę, że patrzy z niepokojem, gdzie je będę rozkładał. No, od biedy zmieści się w kuchni. Oszczędzę na mieszkaniu. Jedna chałtura mniej. Więcej czasu na granie. Tak. Gdzie ja będę grał? Coś