się, że na czarnej powierzchni oceanu<br>dostrzega zarys łodzi Charona i bielejący żagiel - znak<br>nadziei. Pochylony nad filiżanką widział już odległe kontury<br>drugiego brzegu.<br><br> Zdarzyło się, że zasnął w fotelu. Płomyk świecy zapalonej o<br>wczesnym mroku rozwiewał się jeszcze w żółtym<br>blasku, który płynął przez szyby i w brunatnych cieniach<br>połyskiwała ciemnowiśniowa politura krzeseł. Z wolna<br>mrok gęstniał w kątach gabinetu - w dogasającym świetle<br>zimowego słońca ostrzej rysowało się nad lichtarzem złote<br>koło. Blask świecy odbitej od ram portretu Rousseau<br>rozsypywał po ścianie świetlisty pył obrzeżając czarny<br>profil.<br> Cień zachwiał się, przesłonił na chwilę światło - i zapłonął.<br>Oto głowa opadła na