patrzył gniewnie maleńkimi oczkami.<br>Twarz jego, cała w tłustych gruzełkach, skurczona była niecierpliwie.<br>Szymczyk okazał się czyściutkim grubaskiem, odzianym w nieskazitelny, zielonego koloru fartuch. Na jego perkatym nosie świeciły szkła okularów. "Tatuś taki... wujcio" - myślał o nim prawie z rozczuleniem Jurek.<br>To wy jesteście Szymczyk? Majster mnie przysyła, mam wam pomagać.<br>- Jaki wy? Co za wy? Odkąd to ja u ciebie świnie pasę, pętaku?<br>- Przepraszam pana.<br>Tak oto z miejsca pękł wypieszczony w głowie Jurka mit o tym, że robotnicy mówią do siebie per t o w a r z y s z u, rozmawiając z drugim robotnikiem - członkiem klanu, uczestnikiem