i antypatie: niechęć do Kościoła rzymskiego i życzliwość dla reformacji. Dla tych powodów Bielski uchodził za jej zwolennika. Jego syn, Joachim (ok. 1550-1599), już prawowierny katolik, wydał w 1597 r. pod nazwiskiem ojca Kronikę polską, uzupełnienie własne i kontynuację Kroniki wszytkiego świata, by tym sposobem zrehabilitować niejako pamięć Marcina pomawianego o antykatolickie myśli.<br>Marcin Bielski stosuje najróżniejsze sposoby przedstawiania zdarzeń: od napomknienia (np. o trzęsieniu ziemi w Portugalii czy o tym, że ryba w Holandii długa na 60 stóp na brzeg była wyrzucona) aż do dłuższych i samodzielnych narracji - na przykład o Skanderbegu, narodowym bohaterze Albanii. Pomiędzy tymi dwiema skrajnymi