hydroakustycznych (pomiaru częstotliwości obiegu sygnału, różnicy faz sygnałów oraz czasu przelotu sygnałów) doprowadziła do wyboru metody chronometrycznej jako optymalnej dla miernictwa hydrologicznego. Metodę tę poddano następnie gruntownej analizie, w celu określenia głównych źródeł błędów i zjawisk je wywołujących. W celu wyeliminowania błędów systematycznych oraz zredukowania wpływu błędów przypadkowych w metodzie pomiarowej i w konstrukcji przyrządu do jej realizacji zastosowano szereg rozwiązań i procedur, takich jak: udoskonalenia metodyczne, wprowadzanie stałych poprawek, doskonalenie rozwiązań elementów funkcjonujących układu pomiarowego, zastosowanie automatyzacji pomiarów, zastosowanie techniki cyfrowej, obróbka satycznych danych pomiarowych itp. Suma tych korekt stworzyła warunki do rozwinięcia przyjętej metody i przekształcenia jej w metodę