centralnych.<br>W ciągu niespełna dziesięciu lat mikrokatalogi znalazły zastosowanie w bibliotekach Stanów Zjednoczonych i niektórych krajów zachodniej Europy [4]: głównie Anglii, Szwajcarii i RFN, gdzie w połowie 1978 r. używało ich 35 dużych bibliotek (przeważnie szkół wyższych), przeznaczając dla korzystających z nich osób 1074 czytniki. Znaczna liczba bibliotek zachodnioniemieckich była ponadto w trakcie przygotowań do zmiany systemu katalogów. Nową formę projektowano zarówno dla katalogu ogólnego, jak i dla katalogów części zbiorów (np. czasopism, dysertacji), a także dla regionalnych katalogów centralnych [9].<br>Ze względu na to, że mikrokatalog jako nowy rodzaj bibliotecznego urządzenia informacyjnego wymaga dalszych badań i udoskonaleń, prowadzi się obserwację