i rżały, targając uczepionymi wodzy Jaskrem i wampirem. Konni na brzegu darli się i wygrażali im pięściami. Geralt dostrzegł nagle wśród nich jeźdźca na białym wierzchowcu, wymachującego mieczem i wydającego rozkazy. W chwilę potem kawalkada cofnęła się w las i pocwałowała skrajem wysokiego brzegu. Zbroje błyskały wśród nadbrzeżnych chaszczy.<br> - Nie poniechają nas - zajęczał przewoźnik. - Wiedzą, że za zakrętem bystrzyna znowu do brzega nas przypchnie... Dzierżcie tyki na gotowiu, wielmożni! Gdy nas ku prawemu brzegowi obróci, trza krypie pomóc, przemóc prąd i wylądować... Inaczej gorze nam...<br>Płynęli, obracając się, dryfując lekko ku prawemu brzegowi, ku wysokiej, stromej, najeżonej krzywymi sosnami skarpie. Lewy