żegnaj (farvel), ale właśnie - do zobaczenia. Widocznie ona także miała nadzieję na rychłe spotkanie. Patrząc w ślad za Kariną, B. dostrzegł Lone stojącą obok baru w czarnej sukni, niestety raczej podkreślającej niż ukrywającej jej tuszę. Pomachał do dziewczyny.<br>- Szukałem cię - zawołał. - Mają tu świetną cielęcinę!<br>I podszedł do niej, a ponieważ przypomniał sobie, jak ważne jest to spotkanie, dodał cicho:<br>- To naprawdę piękna suknia.<br>Ale Lone nie potrafiła zbyt szybko przebaczyć.<br>- Wiesz przecież - odrzekła chłodno - że nie jadam mięsa.<br>Taka odpowiedź nie była dobrą zapowiedzią. Zaczął rozmyślać, czy kolacja nie stanie się karą za wszystkie złośliwości, którymi obdarzył Lone. Choć mogło