organowa mszy Jurdzińskiego jest najbogatsza, przy tym zautonomizowana,<br> ­ motywika Bogurodzicy pełni rolę formotwórczą, przyczyniając się do wyraźnego <br>i jasnego rozczłonkowania mikrostrukturalnego na odcinki ­ wersy, zasadniczo <br>bez powtórzeń tekstowych.<br> Rączkowski w Mszy Bogurodzica (1943) na 4-głosowy chór mieszany i organy integruje <br>motywiką Bogurodzicy część pierwszą ­ Kyrie. Ma to swoje uzasadnienie, ponieważ <br>w pozostałych częściach cyklu wykorzystywany jest materiał innych pieśni maryjnych. <br>Kompozytor dokonał wyboru czterech motywów, trzech z przekazu krakowskiego oraz <br>jednego ­ z gnieźnieńskiego. Ponumerowano je oraz zestawiono z przekazem śpiewnikowym, <br>nie uwzględniając ich kontekstu wielogłosowego (prz. 16). Dyspozycja motywiczna <br>Bogurodzicy w tej części jest następująca:<br><br>1<br>2<br>3- Kyrie<br> 1