mu takiego ciosu.<br>Spotkał Ewę przed dziesięcioma laty. Tak, to była najosobliwsza przygoda! Żaden pisarz nie zdołałby jej wymyślić. Napisało ją samo życie swoim wiecznym, bajecznym piórem.<br><br><br>3<br>Był niezapomniany rok 1955, w którym wyrugowano bezprawie. Ludzie wyzbyli się lęku. Gordon pięć lat spędził w oflagu i każda myśl o ponownym pozbawieniu wolności napełniała go odrazą. Kiedy koledzy organizowali teatr w obozie jeńców, odmówił swego udziału. Jego muza nie mogła schwycić oddechu w niewoli. Tak określił swoje stanowisko.<br>Dlatego też rok 1955 obudził w nim głód aktywności politycznej i społecznej. Sztuka nie wypełniała już dostatecznie jego bujnej natury. Zgodził się kandydować