niektórym autorom do nierozdzielnego traktowania ich jako jednej, wchodzącej w skład badań klinicznych gałęzi psychiatryczno-psychologicznej.<br><br>W świetle teorii psychologicznych i na gruncie psychoanalizy samobójstwo nie jest anomalią. Wyjaśniane jest najczęściej - mniej lub bardziej zmodyfikowaną - Freudowską koncepcją popędów. Podstawowymi popędami są tu instynkty życia i śmierci. Rolę tego pierwszego pełni popęd seksualny prowadzący do dezintegracji i unicestwienia człowieka, co przejawia się w bierności lub agresji. Szczególną formą agresji jest samobójstwo, będące powrotem do świata pierwotnego, nieorganicznego. Ponieważ śmierć jest celem wszystkiego, co żyje, samobójstwo jest zjawiskiem naturalnym, wskaźnikiem stanu zachwiania równowagi między życiem a śmiercią.<br><br>Samobójstwo jest rekompensatą poczucia niższości odczuwanego