uwagę Edward Balcerzan. Im bliższy obiektyw krytyka, im silniej zjawiska literackie zostaja osadzone w swojej historyczności, tym bardziej trudne stają się klasyfikacje i tym bardziej trudna do udowodnienia staje się teza o literackim przełomie roku 1989. Aby młodzi pisarze i krytycy mogli dowiedzieć się o sobie czegoś więcej, a nie poprzestawali tylko na egzaltowaniu się własną innością, muszą poszukać swego miejsca w długim szeregu, przed wszystkim muszą bez uprzedzeń odnieść sią do swoich najbliższych poprzedników.<br> Opisany tu stan rzeczy wydaje się być efektem braku silnych kryteriów czy może raczej niewydolności dotychczasowych systemów kryteriów i kodów, które do niedawna (lepiej lub gorzej