populacjach. Wydawało się więc, że najodpowiedniejszym podłożem ewolucji mogą być populacje gatunku na skraju jego zasięgu, szczególnie w momencie zasiedlania przez nie nowych siedlisk (efekt założyciela). Ich ewolucja miałaby być na tyle szybka, że odbywałaby się w czasie ekologicznym i nie byłaby zauważalna w materiale paleontologicznym. Co więcej, małe rozmiary populacji miałyby powodować, że szanse ich znalezienia w stanie kopalnym byłyby prawie żadne.<br>Zachowuje się przecież nikła część szczątków organizmów, skamieniałości z natury <br>reprezentują więc duże populacje. Zatem paleontologia nie może przedstawić jakiejkolwiek dokumentacji przejść ewolucyjnych między gatunkami. Niekompletność dokumentacji paleontologicznej nie jest wynikiem działania czynników geologicznych, lecz jest immanentna!<br>Paradoksalnie