także Bystrzonowski. Pewne zamieszczone wielkości wskazują, że Chmielowski (podobnie jak i Bystrzonowski) istotnie zaglądał do dzieła Schotta, które zresztą wymienił w spisie źródeł na początku t. I &lt;hi rend="italic"&gt;Nowych Aten&lt;/hi&gt;.<br> Wiadomości o artylerii uzupełnił Chmielowski sięgając do drugiego dzieła, zamieszczonego w "Katalogu autorów", a mianowicie do polskiego przekładu cieszącego się dużą popularnością w Europie dzieła hiszpańskiego autora, Diega Ufano &lt;hi rend="italic"&gt;Archelia albo Artilleria&lt;/hi&gt; z 1643 r. Za tym źródłem podał Chmielowski polskie nazwy poszczególnych typów dział oraz dwa składy brązu armatniego, jeden zalecony przez Girolama Ruscelli (160 funtów miedzi, 10 funtów cyny i 8 funtów mosiądzu), drugi - proponowany przez A. Campotianusa (100 funtów