deskę &lt;hi rend="italic"&gt;suchy poemat moralisty (Kołatka)&lt;/&gt;. Nie ma żadnych przesłanek, by twierdzić, iż poeta uzna, jak mu doradza. Chór w &lt;tit&gt;Prologu&lt;/&gt; (z późniejszego tomu &lt;tit&gt;Napis&lt;/&gt; 1969), iż:<br>&lt;q&gt;Nie ma tego miasta<br>Zaszło pod ziemię&lt;/&gt;<br>Zatem:<br>&lt;q&gt;Wyrzuć pamiętniki. Spal wspomnienia i w nowy życia<br>strumień wstąp.<br>Jest tylko ziemia. Jedna ziemia i pory roku nad nią<br>Wojny owadów - wojny ludzi i krótka śmierć nad<br>miodu kwiatem.<br>Dojrzewa zboże. Kwitną dęby. W ocean schodzą<br>rzeki z gór&lt;/&gt;.<br>On odpowie Chórowi:<br>&lt;q&gt;Płynę pod prąd a oni ze mną<br>nieubłaganie patrzą w oczy<br>(...)<br>Muszę ich zawieść w suche miejsce<br>i kopczyk z piasku zrobić duży<br>zanim im