św. Ansgar. Przekonany, Adalbert zajął się tym gorliwiej wyświęcaniem biskupów misyjnych: Adalwarda młodszego dla Sigtuny (1064-1070/71), skąd go jednak wypędzono, gdyż Szwedzi nie życzyli sobie biskupa w takiej bliskości (ok. 20 km od Starej Uppsali), a także Azilina - dla Skary (1064 - nie objął on urzędu, gdyż mimo wysyłanych poselstw nie odważył się wyruszyć do Skandynawii). Adalbert wyświęcił także Symeona-Steifina - dla prowincji Hälsingland, Johannesa - dla Birki (przed 1062 r. zapewne w Niemczech nie wiedziano, że już od 975r. Birka leżała opuszczona), Tadiko - dla Sigtuny (on także nie odważył się na podróż) oraz jeszcze jednego Adalwarda. Niewątpliwie arcybiskup Adalbert dążył