nie odwrotnie), która - moim zdaniem - wymagała podkreślenia roli nie czynników językowych, lecz nade wszystko społecznych (Gdańsk jako ośrodek intelektualny mieszczaństwa) i wyznaniowych, które stanowiły po początki Oświecenia najistotniejszy może czynnik hamujący współpracę naukową, przepływ nowych idei i informacji.<br> Przechodząc do krótkiego omówienia treści recenzowanego dziełka, podkreślić należy na wstępie, iż posiada ono szereg zalet, że w stosunkowo zwięzłej formie, przejrzyście ukazuje główne osiągnięcia nauki gdańskiej okresu staropolskiego. Wątpliwości mieć pewne można co do celowości nazbyt statycznego podziału na niezależny jakoby od siebie rozwój poszczególnych grup dyscyplin naukowych, jednakże w tak zwięzłym szkicu było to raczej nieuniknione rozwiązanie. Nauki humanistyczno-prawne ujęte