remontowany, popadał w ruinę, tak że w r. 1924 postanowiono go rozebrać. Pałacyk uratowała wówczas Towarzystwo Przyjaciół Grochowa, które wyjednało u władz państwowych i komunalnych przesunięcie terminu rozbiórki do 1931 r. W tym okresie Towarzystwo zyskało sprzymierzeńca w osobie posła Andrzeja Wierzbickiego. Nabył on dwór i wyjednał u pozostałych właścicieli posiadłości pozostawienie parku w jego dawnym kształcie historycznym. (...) Poseł Wierzbicki zaopiekował się też budynkiem. Na jego polecenie architekt Maksymilian Goldberg przeprowadził jego restaurację według wzorów epoki.<br>Zniszczenia II wojny światowej nie ominęły i dworu - spłonął cały dach. Wkrótce jednak po wyzwoleniu budynek odrestaurowano. <br>Dziś dwór grochowski, otoczony starymi oficynami, stoi odnowiony