przeżyli bezmierną tragedię.<br>Ciężkie warunki bytowe i potęgująca się eksterminacja nie<br>sprzyjały działalności<br>twórczej. A jednak... Powstały wówczas dzieła, które są nie tylko świadectwem<br>twórczej pasji, silniejszej niż głód i prześladowania, ale<br>również niezwykłym<br>dokumentem historycznej tragicznej epoki komór gazowych i pieców<br>krematoryjnych. Tak często w tamtych dniach rozumieli swe<br>posłannictwo twórcze literaci<br>i muzycy, artyści i malarze, ludzie sztuki.<br> Niewiele prac zachowało się z wojennej twórczości Romana Kramsztyka,<br>a mimo to mają one szczególnie wzruszającą wymowę. Cykl rysunków<br>przedstawiających dramat ludności warszawskiego getta robi<br>niezwykłe wrażenie.<br>Znakomity warsztat artystyczny, niezwykła precyzja ołówkowej<br>kreski, głębia<br>doznań i przeżyć ludzkich; treść zamkniętą