życia, czym wyraźnie różniła się od kruchej Janis Joplin, a jednocześnie bezkompromisową w wyrażaniu poglądów społecznych i politycznych. Jej koronnym dziełem jest wspomniany White Rabbit (Biały Królik), efekt lektury Alicji w krainie czarów i faszerowania halucynogenami. W takt jakby marsza flamenco Slick namawia do zażywania środków zmieniających wymiary podmiotu i postrzeganego świata: "Jedna pigułka sprawia, że się zwiększasz / jedna sprawia, że malejesz / a ta pigułka od mamy / niczego nie powoduje [. . .] zjadłeś pewnego grzybka / i twój umysł szybuje nisko", a kończy fikcyjnym (nieobecnym w powieści) wezwaniem Susła : "Nakarm swą głowę" .<br>Kalifornijskie brzmienie psychodeliczne z okresu "lata miłości" nie wytrzymało próby czasu. Jednak