przemierzać począł kiepskie krakowskie bruki w takich samych podartych butach, jakie nosiła większość jego nowych przyjaciół. Po maturze wyjechał na krótko do Anglii, siedział potem jakiś czas w Belgii, wreszcie przeniósł się do Szwajcarii, już całkowicie oswojony z chronicznym niedostatkiem. Spółdzielczość pochłonęła go bez reszty. To była idea, której zapragnął poświęcić życie. Przez pewien czas, już w latach wojennych, mieszkali ze Szczuką we wspólnym pokoju. Wpływ Kalickiego na rozwój Szczuki był w tym okresie duży. Później, gdy wrócili obaj do kraju i każdy z nich podjął samodzielną pracę, drogi ich poczęły się powoli rozchodzić. Szczuce nie wystarczał socjalizm. Poszedł dalej, wiążąc