karbidowe, których kształt i zapach podniecały Tomasza. Na herbatę babka Durkontowa suszyła liście poziomek, miód służył zamiast cukru, zresztą odkryła wtedy sacharynę i nigdy już odtąd cukru nie używała, bo tak samo słodko , a taniej. Tomasz powinien był się uczyć, ale w domu nikt tym nie umiał się zająć i posyłano go do wioski, <page nr=33> do Józefa nazwanego Czarnym. Czarny naprawdę - miał brwi jak grube krechy, twarz chudą, a włosy lekko siwuejące na skroniach. Mieszkał u swego brata i pomagał w gospodarstwie, ale parał się różnościami. Dostawał skądś książki, suszył rośliny między kawałkami gazety przyciśniętej deską, pisał ludziom listy i opowiadał o