Niech się panie niczego nie obawiają - powiedział uprzejmie. - Nic się paniom nie stanie. Chodzi tylko o człowieka, który tu wszedł przed chwilą. O nic więcej.<br>Rozejrzał się po kuchni. W jednej ścianie były drzwi. Otworzył je. Spiżarnia. Świetnie!<br>- Panie pozwolą. Tylko prędko.<br>Posłusznie i pośpiesznie podreptały. Wepchnął do środka jedną, potem drugą. Ledwie się zmieściły w ciasnym schowku. Stały przytulone do siebie jak dwa snopki i w ich sowich, okrągłych oczach widniało niezmienne osłupienie. Tuż ponad ich głowami leżał na półce cienki kawałek słoniny. Zamknął drzwi i przekręcił klucz. Cisza. Nic tu już nie miał do roboty. Przeszedł do przedpokoju. Kufry