w <foreign>"lay"</>? Zignorujmy tę bzdurę i w przekładzie wiersza Roberta Hugot "kłamałeś" powiedzmy kładłeś - co doprawdy zmieni wymowę utworu dość zasadniczo. Cóż z tego, że tłumacz banalnie poprawny w zdaniu Johna Ashbery'ego ((...)) rozpozna już pierwszy rzut oka składniowy model typu "tak (prędko), że (zapiera mi dech)", z charakterystycznym dla angielszczyzny potocznej opuszczeniem spójnika <foreign>"that"</> ("że")? My o składni angielskiej, potocznej czy nie-potocznej, nic nie wiemy i nie chcemy widzieć, wolno nam więc zrozumieć zdanie po swojemu: "To dla mnie wstrząs / Jak szybko tracę oddech". Poważnym ograniczeniem naszej radosnej translatorskiej twórczości byłaby znajomość reguły, w myśl której słówko <foreign>"may"</>, jeśli rozpoczyna