się nauczyć z opinii, jakie wypowiadał w okolicach roku 1930 np. o malarstwie i rzeźbie przeciętnie wykształcony człowiek. Gdyby zrobić rodzaj ankiety i poprosić go, aby odpowiedział na trzy chociażby pytania, wyniki byłyby mniej więcej takie, jak podaję:<br><br> Pytanie: Jakie okresy w historii sztuki ceni pan(i) najwyżej? <br> Odpowiedź: Nie potrzebuję chyba mówić, że sztuka ludów prymitywnych może być dla nas wzorem zwięzłości twórczej i twórczej deformacji. Ze znanych nam historycznie epok wielka jest sztuka egipska i wczesna grecka, dopóki zachowuje wpływy egipskie i powoli się od nich wyswobadza. Później, zepsuta dążeniem do realistycznej wierności, degeneruje się. Rzeźby klasycznego okresu świadczą