rzekł z mdłym uśmieszkiem. Serdecznie pana profesora przepraszam, a na przyszłość radziłbym zastosować się do przepisów... zwłaszcza że na zamku przez ten czasu działy się różne rzeczy... - W tym miejscu mrugnął porozumiewawczo do stojącego obok Paragona. Ten dla dodania sobie odwagi chrząknął i przełknął głośno ślinę.<br> - My też... - zaczął nieśmiało, potykając się na każdym słowie. - My też... przepraszamy... szanownego przedstawiciela nauki... Myśleliśmy, że pan profesor... występuje w charakterze przestępcy.<br>Profesor baczniej przyjrzał się stojącym u boku komendanta detektywom. Przetarł okulary i nagle całym jego długim i pokręconym ciałem wstrząsnął spazmatyczny śmiech.<br> - Przestępca! Przestępca! - powtarzał. - To pewno wy byliście dzisiaj w mojej grocie