Radziecki. Może tam żyli ludzie przejęci do głębi ideami komunizmu, ale ze spotkań z pisarzami radzieckimi wynosiliśmy przekonanie, że komunizm był dla nich jedynie sposobem na życie. Po wódce rozklejali się i wyłaziła z nich reakcyjna dusza. Kiedy Kazimierz prezesował Oddziałowi, pewnego dnia zamknęliśmy się w gabinecie ze znanym i poważanym w ZSRR poetą moskiewskim. Alkoholu było w bród, więc rozwiązały się języki. I cóż usłyszeliśmy od tego wielokrotnego laureata radzieckich nagród państwowych? - Towarzysze - powiedział - nie wierzcie naszej literaturze. To wszystko bujdy, baśnie wymyślone, aby przypochlebić się partii i wspiąć się wyżej na szczeblach pisarskiej kariery. Bo to są pieniądze, dacza