krótki okres czasu. Dwie czy trzy zakochane pary - a stan ich uczuć poznawałem po tym, że rzucając sobie czułe spojrzenia dzielili się każdym ziemniakiem i każdym kęsem kotleta - dopełniały obrazu towarzystwa wczasowego.<br>Nie, żadna z tych osób nie wydawała mi się zamieszana w tajemniczą przygodę Wiewiórki. Oczywiście, mój sąd był powierzchowny i mógł okazać się mylnym. Nikt jednak z tych ludzi nie wyglądał na takiego, który posiada pistolet gazowy i używa go w podejrzanych celach. Jeśli moje przypuszczenia były słuszne i sprawa szła o skarb Haubitzów, to tajemniczego emisariusza Haubitzów należało chyba szukać wśród gości zamieszkujących pałac po drugiej stronie jeziora