Dziuk tym spektaklem kontynuuje tematy, które zawsze najbardziej go fascynowały: problem życia i śmierci, wyborów, jakich musi dokonywać człowiek, przeciwwagi dobra i zła, losu i fatum, sacrum i profanum. To trudny spektakl, zarówno dla aktorów (w roli tytułowej wystąpił Krzysztof Łakomik), jak i widzów, którzy poprzez ubranie ich w szare, powłóczyste szaty, stają się jakby współuczestnikami szaleństwa rozgrywającego się na scenie. Nieco zbyt długa opowieść chwilami nuży, zatracając napięcie. Niewątpliwym atutem przedstawienia jest muzyka napisana przez trębacza jazzowego Tomasza Stańko z towarzyszeniem <gap>. Nagrania dokonano w studiu Polskiego Radia w Warszawie. Scenografię przygotował prof. Jerzy Skarżyński, którego wystawę malarstwa można oglądać w