nieparzyste miała zlane w jeden rąbek i ograniczone do krańca ogona - pływała więc powoli i mało skutecznie.<br>Nie wszystkie ryby trzonopłetwe były jednakie. Już w środkowym dewonie niektóre <br>z nich wybrały życie pelagicznych drapieżników. Podobnie, jak później u ryb cienkołuskich płetwa ogonowa przyjęła symetryczny kształt. W jednej z linii do powolnego pływania służyć poczęły mocno umięśnione u nasady płetwy nieparzyste. Stan ten dotrwał do dziś w anatomii głębokowodnej, przydennej Latimeria. Druga doprowadziła do powstania w późnym dewonie Eusthenopteron o wyciętej płetwie ogonowej, niewątpliwie szybko pływającego i typem przystosowawczym odpowiadającego dzisiejszemu szczupakowi. Jest to najlepiej poznany anatomicznie rodzaj trzonopłetwych i tylko dlatego