tylko to, co przyniosła jej służąca z Betulii.<br>Holofernes stawał się coraz bardziej zalotny i natarczywy. Judyta zmiarkowała, że czwartego dnia poprosi ją, aby po uczcie została z nim w namiocie. Przed spoczynkiem odprawiła od siebie służebnicę i całą noc wśród łez zanosiła modły do Jahwe, aby ją wspomógł w powziętym zamiarze.<br>Nazajutrz odbyła się najwspanialsza biesiada. Holofernes w radosnym oczekiwaniu rozkoszy wypił za dużo wina i legł ciężko na łożu, złożony twardym snem. Wówczas Judyta jego własnym mieczem odrąbała mu głowę, którą następnie zawinęła w siatkę od komarów i schowała do torby podróżnej. Wymknąwszy się z obozu, pospieszyła do Betulii