najbardziej luksusowych w stolicy. W czasach gdy brak podstawowych wygód w domach był czymś całkowicie normalnym, sale pałacu Kronenberga oświetlano lampami gazowymi i ogrzewano ciepłym powietrzem. Było to miejsce spotkań artystów, arystokratów i bankierów. Właściciel pałacu prowadził bowiem otwarty salon towarzyski. Podczas oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 r. obiekt strawił pożar. To, co z niego zostało, pozostało na pl. Teatralnym do 1962 r. Wtedy zapadła decyzja o rozbiórce, choć pałac można było odbudować.<br><br>&lt;tit&gt;Burzyli bez protestów&lt;/&gt;<br><br>Wyburzanie dziewiętnastowiecznych i starszych ocalałych po wojnie budynków trwało z przerwami od roku 1945 do końca lat 70. Biuro Odbudowy Stolicy skazało w tym czasie