przykładem jest Bonhoeffer. Okazało się, że po "śmierci Boga" dekalog nie musi umrzeć. Dlatego właśnie, sądzę, życie Bonhoeffera zmusza do zastanowienia również ludzi niewierzących, do których sam się zaliczam.<br><br>6.<br> Wracając do roku 1933: czym ryzykował Bonhoeffer? W pierwszych dniach władzy Hitlera ryzyko było z pozoru niepomiernie mniejsze niż w późniejszych latach działalności spiskowej: za wygłoszenie kazania czy choćby zredagowanie ulotki nie stawiano jeszcze na szafot i nie zsyłano do obozów, nie groziła nawet utrata pracy - spotkało to wszak Bonhoeffera dopiero w trzy lata później. A jednak, śmiem twierdzić - choć wszelkie tego rodzaju rozważania z bezpiecznej perspektywy muszą grzeszyć dowolnością - poszczególne decyzje