Kyrie (Christe) eleison, dona nobis pacem, wyjątkowo <br>zaś wersów (zawsze kończących jednak daną część), np. Cum Sancto Spiritu - Amen <br>(Gloria, w Missa Diminicalis [I], 1936 Chlondowskiego). Harmonicznie msze te <br>reprezentują typ prostej tonalności tradycyjnej, przeważnie z elementami modalnymi <br>­ imitującej wzorzec harmoniki palestrinowskiej, wyjątkowo natomiast z pewnymi <br>strukturami charakterystycznymi dla harmoniki późnoromantycznej, stosowanymi <br>oszczędnie, np. u Gieburowskiego (zob. prz. 129).<br> W części Gloria, a szczególnie w Credo (w mszy żałobnej w Sekwencji) wykorzystywano <br>przeważnie materiał melodyczny mszy gregoriańskich, z reguły stosując praktykę <br>alternatim. Jedynie Furmanik w Missa Pastoralis (b.r.) posługuje się motywiką <br>kolęd. Natomiast materiał pochodzący z inwencji kompozytora miał charakter