głosy ludzkie. W alkowie było ciemno, tylko na środek padało światło z pokoju. Chciał się obrócić na drugi bok, kiedy usłyszał słowa:<br>- Takich to tylko bić w mordę.<br>Na to ponury męski głos:<br>- Po mordzie to tylko takich bić jak pan - wrogów masy. Lud dosyć już...<br>- Pani Stukonisowa! Ja nie pozwolę, by taki smarkacz mnie obrażał - mnie! Studenta! Psiakrew! Bo wam tu wszystkie graty porozbijam!<br>Stał na środku pokoju, bez marynarki, i krzyczał. Lucjan nie widział jego twarzy. Z kuchni wyszła szczupła czterdziestoletnia kobieta i powiedziała wolno, nosowym głosem:<br>- Mieciek, jak się nie będziesz liczył, to cię wyrzucę na pysk. Idź