a ja nie widzę logicznej drogi wyjścia.<br><br>Dorota śmieje się ironicznie:<br><br>- Bawisz mnie!<br><br>Potem kontynuje:<br><br>Dla mnie twoje nieprzeżywanie to coś niesamowitego. Przeżywasz komputerowo. Nie ma w tym współbrzmienia.<br><br>Wanda natomiast pyta Donatę wprost:<br><br>- Czy jesteś zadowolona z siebie?<br><br>- Tak.<br><br>- Nie czujesz potrzebę zmiany?<br><br>- Nie, nie czuję.<br><br>Tylko Wisia z pozycji sumienia grupy próbuje załagodzić sytuację. Mówi do Donaty:<br><br>Odczuwam podziw, że potrafisz tak sobie radzić z problemami, powiedzieć sobie, że skoro nic już nie można zrobić, to trudno. Ja bym się do ciebie zwróciła po pomoc, bo otrzymałabym pomoc konkretną. Co do mnie, własne kłopoty też wolę przeżywać w samotności