Doc. Witold W. Głowacki w swoim referacie pt. &lt;hi rend="italic"&gt;Klasowy charakter zawodu farmaceutycznego w okresie II Rzeczypospolitej&lt;/hi&gt; zanalizował i scharakteryzował działalność stowarzyszeń farmaceutycznych w okresie międzywojennym pod kątem ich politycznych i klasowych aspektów. To wnikliwe studium wydobyło wiele ujemnych cech z przeszłości ruchu zawodowego farmaceutów, który zwykle oceniany jest od strony pozytywów.<br> W końcowym referacie dr Bazyli Leszczyłowski dokonał oceny etyki farmaceutycznej w odrodzonym Państwie Polskim. Stwierdził, że w okresie międzywojennym farmaceuci polscy nie zdołali sformułować zasady etyki zawodowej, obejmującej wszystkie odłamy zawodu. Na przeszkodzie stanęły: walka klasowa między właścicielami a pracownikami aptek, walka konkurencyjna spowodowana kryzysem, brak nadrzędnej organizacji skupiającej wszystkich